Anuradhapura, to ważne miasto położone w północno-środkowej części Sri Lanki. Anuradhapura była historyczną stolicą buddyjskiego państwa syngaleskiego, które rozwijało się od III wieku p.n.e. do XI wieku n.e. Według legendy, mniszka buddyjska Sanghamitta przywiozła gałąź ze świętego drzewa Bodhi i ofiarowała ją królowi Sri Lanki, Devanampiyatissie i w ten sposób powstało to miasto. Pod tym drzewem Budda miał medytować i osiągnąć oświecenie.
Wciąż rośnie tam szczep drzewa Bodhi, które jest związane z oświeceniem Buddy. W mieście znajdują się ruiny buddyjskich świątyń, pałaców, klasztoru Abhayagiri oraz domu jałmużny. Anuradhapura jest pierwszą historyczną stolicą Sri Lanki do XI wieku, kiedy stolicę przeniesiono do Polonnaruwy. Miasto jest uważane za święte dla świata buddyjskiego.
Około 160 km od Kandy. W 2001 r. nie było jeszcze autostrad, więc dojazd trwał kilka godzin. Świątynie Drzewa Bodhi czyli drugie najświętsze miejsce na Sri Lance, po Sri Dalada Maligawa (Świątynia Zęba) w Kandy. Drzewo Bodhi jest rzekomo cięciem oryginalnego drzewa Bodhi, pod którym Budda osiągnął oświecenie i jest nieprzerwanie strzeżone przez ponad 2000 lat, co czyni go najstarszym historycznie uwierzytelnionym drzewem na świecie. Kompleks świątynny jest otoczony murami i jest pełen mnichów i wiernych.
Przed wejściem do kompleksu musieliśmy przejść przez wykrywacz metali. Buty należy zostawić przed wejściem. Ruwanwelisaya najstarsza i najbardziej obszerna stupa w Anuradhapura, została w pełni odrestaurowana, pomalowana na biało i jest ośrodkiem kultu. Duża stupa (znana również jako „Dagoba”) Cytadela To było świeckie centrum miasta. Można tu znaleźć Gedige i inne pałace, a także stare mury miejski
Kamienie księżycowe, które można znaleźć w całej Anuradhapurze, znajdowały się przy wejściach do klasztorów i przedstawiały przejście od świata świeckiego do świętego, poprzez podążanie ścieżką do oświecenia, wyrytą w kamieniu księżycowym.
Następnie kamienie pisuarowe oraz Lovamahapaya składająca się z 1600 kamiennych filarów, pozostałości ogromnego budynku. Ten dziewięciopiętrowy klasztor, zwany także Brązowym Pałacem, był niegdyś domem dla tysiąca mnichów, których obowiązki obejmowały pielęgnację świętego drzewa Bo, które rosło tuż obok budynku. Król Dutugemunu (założyciel pałacu) dopilnował, aby dach Lovamahapaya był pokryty brązowymi płytkami, a jego ściany ozdobiono srebrem i drogocennymi kamieniami. Niestety długi dojazd oraz powrót i zatrzymywanie się przy różnych zabytkach, których nazw już nie pamiętam, nie pozwolił nam zobaczyć wszystkich atrakcji Anadaphury.